1. Czym jest modlitwa?
Modlitwa to czas spędzony z Bogiem, duchowa rozmowa, w której nie są istotne pięknie dobrane słowa czy wyuczone regułki, lecz szczerość i prostota serca [Bóg patrzy na serce (1 Samuela 16:7)]. Modlitwę można porównać do rozmowy syna z ojcem, którego on szanuje, który jest jego przyjacielem i z którego zdaniem się zawsze liczy. Modlitwa jest jak dialog dwóch przyjaciół cieszących się ze spotkania i wspólnie spędzonego czasu. Niektórzy porównują modlitwę do drabiny sięgającej nieba, po której wspinamy się do Boga.
2. Dlaczego się modlimy?
Ponieważ wierzymy, że nasz Ojciec jest żywym Bogiem, troszczy się o nas, słyszy nasze modlitwy i chce mieć z nami bliską relację (związek, więź).
3. Do kogo się modlimy?
Modlimy się do Boga, w imieniu Jezusa, dzięki Duchowi Świętemu, który w nas mieszka (Jana 14:14-20). Zgodnie z nauką Pisma Świętego święci czy inni bohaterowie wiary nie są w stanie wysłuchiwać naszych modlitw (po śmierci nie stają się oni pośrednikami): „[…] albowiem jeden jest Bóg, jeden też Pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus, (6) który siebie samego złożył jako okup za wszystkich, aby o tym świadczono we właściwym czasie” (1 Tymoteusza 2:5-6).
4. Dlaczego potrzebujemy modlitwy?
• Poprzez modlitwę zwyciężamy duchowe moce ciemności (1 Piotra 5:8-9 / Jakuba 4:7-10): „[…] gdyż bój toczymy nie z krwią i z ciałem, lecz z nadziemskimi władzami, ze zwierzchnościami, z władcami tego świata ciemności, ze złymi duchami w okręgach niebieskich” (Efezjan 6:12).
• Spędzając czas z Bogiem, poznajemy Go lepiej.
• Dzięki modlitwie doświadczamy przemiany naszych myśli, poglądów i nastawienia do życia, z niej czerpiemy Bożą moc i mądrość.
• Ponieważ Jezus modlił się i uczył swoich uczniów, aby to gorliwie (z wiarą) praktykowali.
• Ponieważ zmartwychwstały Jezus siedzi po prawicy Ojca, wstawia się za nami i zostawił nam obietnicę: „[…] i o cokolwiek prosić będziecie w imieniu moim, spełnię to” (Jana 14:13).
5. Co stanowi istotę modlitwy?
Istnieje przekonanie, że modlitwa to proszenie o coś Boga. Tymczasem modlitwa to coś o wiele głębszego:
• Istotą modlitwy jest uwielbienie Boga.
To jest cel, dla którego Bóg nas stworzył. Istniejemy, aby oddawać Mu chwałę i należną cześć. Uwielbienie Boga to zachwyt nad tym, kim On jest – to wyrażenie własnymi słowami naszego oddania i miłości do Niego. W Księdze Psalmów król Dawid daje nam przykład, jak to robić: „[…] miłuję cię, Panie, mocy moja. Pan skałą i twierdzą moją, i wybawieniem moim. Bóg mój opoką moją, na której polegam. Tarczą moją i rogiem zbawienia mego. Wołam: Niech Pan będzie pochwalony […]” (Psalm 18:2-4a).
• Modlitwa to spojrzenie w głąb samego siebie.
To czas, który przeznaczamy na spojrzenie w siebie, aby zobaczyć naszą rolę w tym świecie, stan naszej relacji z Bogiem, duszy, myśli i pragnień.
• Modlitwa to również wyznawanie naszych grzechów.
Przebywanie blisko Boga rzuca światło na nasze uczynki, słowa i myśli. To, co przez wiele lat wydawało się nam normalne (było akceptowalne), nagle rozpoznajemy jako grzech. W modlitwie możemy przeprosić Boga za nasze przewinienia, odwrócić się od nich, otrzymać przebaczenie i moc do świętego życia.
• Istotnym elementem naszej modlitwy jest również dziękczynienie.
Dziękujemy Bogu za łaskę zbawienia, za to, kim On jest i co czyni w naszym życiu. Im bliżej jesteśmy Boga, tym więcej możemy znaleźć powodów do wdzięczności.
• Ważnym miejscem w naszych modlitwach są prośby o innych.
Przynosimy przed Boże oblicze naszych braci i siostry w Chrystusie, rodziny, znajomych i ludzi żyjących bez Chrystusa.
• Prośby i błagania o nas samych to właściwie ostatni etap naszej modlitwy.
Wówczas przynosimy do Boga nasze problemy, kłopoty i prośby, wierząc, że nasz Ojciec w niebie słyszy i odpowie w swoim czasie, według swej woli.
Rzymian 8:26-27
„[…] podobnie i Duch wspiera nas w niemocy naszej; nie wiemy bowiem, o co się modlić, jak należy, ale sam Duch wstawia się za nami w niewysłowionych westchnieniach. (27) A Ten, który bada serca, wie, jaki jest zamysł Ducha, bo zgodnie z myślą Bożą wstawia się za świętymi”.